Posadzki żywiczne mają niezwykle dużą odporność chemiczną i stosunkowo łatwo się je czyści. To sprawia, że są chętnie wykorzystywane w obiektach przemysłowych.

Stworzenie podłoża

Ważne, żeby przed wykonaniem posadzki ustalić jaki ruch będzie się na niej odbywał i jakie obciążenia mechaniczne będą na nią działać. Beton jest materiałem najczęściej wykorzystywanym do stworzenia podłoża. Żeby oczyścić jego powierzchnię trzeba przeprowadzić frezowanie lub śrutowanie. Ewentualnie można obydwa procesy połączyć, żeby mieć pewność, że wszystkie zabrudzenia zostały dokładnie usunięte. Oprócz zabrudzeń należy jeszcze usunąć osłabione warstwy. Posadzki mineralne posiadają też wysoką odporność chemiczną. Żeby odpowiednio przygotować podłoże, trzeba je wyrównać i wypoziomować przy użyciu cementowych wyrobów samopoziomujących. Jest to rozwiązanie polecane zwłaszcza w przypadku większych powierzchni, gdzie ręczne wyrównywanie jest niezwykle czasochłonne i męczące. Warto zwrócić uwagę na fakt, że niedoskonałości są doskonale widoczne na cienkich posadzkach żywicznych.

Szczelna hydroizolacja

Nie można zapomnieć o wykonaniu szczelnej hydroizolacji w podłożu, ponieważ większość dostępnych układów żywicznych nie przepuszcza w ogóle pary wodnej. Jeżeli nie wykonasz takiej izolacji to posadzka prawdopodobnie w krótkim czasie ulegnie zniszczeniu. Maksymalna wartość wilgotności podłoża może wynosić 4%. Podkład samopoziomujący należy układać na grubość 7 mm, żeby jakość prac była na odpowiednim poziomie. Po wyschnięciu powierzchnię można potraktować śrutownicą lub papierem ściernym i użyć żywicy epoksydowej do zagruntowania. Trzeba mieć na uwadze, że grubość płyty posadzkowej nie może mieć mniej niż 10 cm. Posadzka żywiczna może być wykonana jedynie na odpowiednio przygotowanym podłożu. Należy również pamiętać o wyborze zaprawy samopoziomującej.